Wciąż mnie mija tyle ludzkich nóg, i wciąż marzę w moich myślach psich, bym ja właśnie dnia pewnego mógł, tak po prostu wybrać którąś z nich. Aby pękła smycz, która mnie wiąże. Do zniszczonych i brudnych desek, czy coś jeszcze zobaczyć zdążę, ja, ten smutny, podwórzowy piesek? Odpowiedz