Wszystko jest jasnym słonecznym jesiennym spokojem i ciszą, z zimnym i czystym powietrzem oddechów i wilgotnawym zapachem, który daleko się niesie po zielonej dolinie . W przejrzyście czystym świetle była tonacja barw wokół gałęzi i konarów, była dzienna gra na pastwiskach przy lesie, była rozhuśtana zabawa w drgających liściach. I ta głęboka późnojesienna czystość, która błyszczy za frędzlami liści i pogańskie urwiska spowija miękko, siada przejrzyście bladym blaskiem, lub stoi przed moją duszą i tak dziwnie świeci, jak wielkie głębokie oko snu i widzenia wypełnionego po brzegi. Odpowiedz