Widziałem we śnie ciemne, poszarpane turnie, Szaleństwem gór spiętrzone zębate opoki, Na dnach przepaści tajna śpi spowita w mroki... Są głębie niezbadane w nich, drzemiące chmurnie. Stoją wichry odarte, nagie. Jest w nich pycha, Bo jest wielkość w nagości ich, siła granitu. Spokój śpi niezmącony u głaźnego szczytu... Wielkich jest godna tylko milczenia pieśń cicha. Jest w nich potęga dzika, majestat wspaniały, Co w swej dumie nie baczy na grzmiących burz szały, Zapatrzony w swój ogrom, wsłuchany w swe głusze... Śniłem ja siebie niegdyś potężnym mocarzem, Zwycięzcą nad uśpionym w mej piersi złem wrażem I zda mi się, żem widział w śnie mą wielką duszę... Odpowiedz