Miłość po­win­no się moc­no tu­lić do siebie, jak­by w oba­wie, że mogłaby prześliz­gnąć się między pal­ca­mi, niczym jas­ny pro­mień słoneczne­go blasku. Odpowiedz

ŚWIATŁO ŚWIEC. Osłonię dłonią Światło świec Tak dobre dla nas Obojga jest Jesteśmy dawni Jesteśmy ładni Przy migotliwym Świetle świec Tam się zamyka Nie sięga wzrok W głęboką noc A te szalone ćmy Woskowe łzy I ty Osłonię dłonią Światło świec Może je zgasić Niewielka rzecz Za głośne słowa Trzeba od nowa Zapalać światło Naszych świec Tam się zamyka mrok Nie znany cień Niepewny krok A tu łagodny blask Oświetla stół I nas Osłonię dłonią Światło świec Od złego wiatru Trzeba strzec Żeby świeciło Na naszą miłość Osłonię dłonią Światło świec. (Jonasz Kofta) Odpowiedz