....

Bo kiedyś przyjdzie taki dzień spakuję się i wypłynę drewnianą łódką. Wezmę ze sobą misia, który tak ciągle płacze, bo bez ucha radzić sobie musi... wezmę też drzewo, co w parku umiera powoli, bo zapomnieli... zostawili... Zabiorę ze sobą szkatułkę, choć wcale jej nie ma... Tam są pochowane moje smutki, żale, marzenia... I kiedy już dotrę do celu, ułożę głowę wygodnie i... zasnę... a pan w błękicie zabierze mnie do siebie...