"Jesteśmy z ciała ulepieni,ale żyć musimy jakbyśmy byli z żelaza.." Odpowiedz

Byłam sil­na, jes­tem słaba. Byłam mądra, jes­tem głupia. Byłam sobą, jes­tem ni­kim. Miałam Ciebie, jes­tem sa­ma. Ro­bot, który żyje. Odpowiedz

Lu­biła płakać. Na­wet często to ro­biła. Po­mimo te­go że żad­na z wy­lanych łez nie przy­nosiła uko­jenia Odpowiedz

W dzi­siej­szym świecie skru­puły od­chodzą na dal­szy plan. Pra­ca sta­je się po pros­tu pracą, a to, że przez nią cier­pią in­ni sta­je się nieważne. Dzi­siej­szy świat stwarza z ludzi ro­botów, którzy muszą na siłę od­se­paro­wać się od pod­sta­wowych uczuć- wrażli­wości, chęci niesienia po­mocy czy na­wet pos­po­lite­go żalu... Odpowiedz

Łza to też krew tylko z duszy nie z ciała dlatego taka przejrzysta i biała Odpowiedz

Udawanie, też wymaga siły, a dziś jej nie mam. Więc nie pytaj, co u mnie Odpowiedz