Narowistość pióra - Jerzy Harasymowicz Siedzi przy stole pióro stoi jak szkapa żaden jej rozkaz nie niesie Nagle ni stąd ni zowąd uczucie pędzi jak płomień poematu zboczem jak górskim zboczem pędzi jesień Pióro rzuca się w cwał! przelatują światy turkoczą strona za stroną Ja przytrzymuję tylko czapkę żeby nie spaść ze stołu Odpowiedz