Słońce już prawie pogrążyło się w mroku ale zdążyłam je zawrócić ku wschodowi niech ten dzień albo nie mija, albo niech się stanie od nowa radość z niczego bez wyraźnego powodu, spadła na mnie za sprawą myszołowa, który lot swój nade mną zatrzymał. wyniesiona falą wewnętrznej muzyki aż poza twoją nieobecność, jestem tak przeźroczysta tak otwarta na przepływ świateł i cieni, że przegląda się we mnie niebo, i nagle czuję wiem jesteś tak blisko, jak gdybym się znalazła na linii twoich źrenic Odpowiedz

Dorodny. Odpowiedz