Czy ktoś spojrzeniem Jak żaglówka maleńka na wodzie Kołysze się listek jesieni. I taką barwną ma tylko nadzieję Że czyjeś spojrzenie cokolwiek odmieni Wiatrem niesiony chciałby podszepnąć I suflerować ludzkim zamyśleniom. By te usłyszeć zechciały, lub spojrzeć Kiedy się równać zechciał z zielenią. Gdzieś słyszy ciągle, że wiosnę kochać A to w jesieni już bure smutki. I tak odpływa w kałużach myśli Listek jesienny, znów za malutki. Odpowiedz