Na wszys­tko trze­ba cza­su. Po naj­większym tor­nadzie nad­chodzi kojący spokój, czas pod­su­mowa­nia strat i od­bu­dowy. Po­woli pow­ra­ca spokój, choć od te­raz to­warzyszy mu oba­wa, że żywioł powróci...ale w końcu zno­wu można zacząć żyć... Odpowiedz

Praw­dzi­we życie jest jak tor­na­do - zaczy­na się do­piero wte­dy gdy tra­cisz wszystko. Odpowiedz

strasznie to wygląda Odpowiedz