Dziwny głaz Głaz któremu pękło serce uczepiony tej nadziei, że nie stanie się nic więcej złego przecież diabli wzięli, może uda się je skleić? jak tu żyć z pękniętym sercem? muszę działać i coś zmienić, jakoś się do niego wwiercę, pyta kamyk leżąc obok po co walczysz z twą naturą? serce - wyświechtane słowo dziwne pod kamienną skórą, widzisz - odparł po namyśle życie płynie w nędznym brudzie, ja nie mogę żyć bez serca... tak potrafią tylko ludzie,. Odpowiedz

Cierpienie, gniotąc nas, człowieka zmienia w głaz. /J.I. Sztaudynger/ Odpowiedz

raj dla geologa Odpowiedz