Kiedy się z nieba skwar dzień w dzień leje wtedy najlepiej znaleźć zakątek, gdzie po kamieniach ruchem powolnym strumyczek..strużka jakaś się sączy, woda przepływa szemrze i szumi szepcze kojąco, mokrym swym głosem w lustro potrafi promień zaplątać opleść Twe nogi, w czułości złote i niech z promieni ciepłej świeżości, rybka wypłynie choćby maleńka co dary z losu, szczerze wyłuska ręcząc jak w baśni za dopływ szczęścia. Odpowiedz