Kto chce malować świat w barwnej postaci, niechaj nie patrzy nigdy prosto w słońce. Bo pamięć rzeczy, które widział, straci - łzy tylko w oczach zostaną piekące. Niechaj przyklęknie, twarz ku trawie schyli - i patrzy w promień od ziemi odbity. Tam znajdzie wszystko, cośmy porzucili - gwiazdy i róże, i zmierzchy, i świty. /Cz. Miłosz/ Odpowiedz