Wszystkie nimfy Ciebie znały. Wszystkie w Tobie się kochały, lecz Ty siedziałeś po lasach i górach i myślami bujałeś w chmurach. Twoja próżnośćzbierała żniwa, każda nimfa była nieszczęśliwa. Za to karę mam dla Ciebie: popadniesz w samouwielbienie, bo gdy spojrzysz w lustro wody dojrzysz piękno swej urody, i wpatrzony w odbicie w lustrze wodnym, umrzesz z tęsknoty w wieku młodym. Odpowiedz

Ogrodowy żonkil płateczki rozchyla, pragnąc zwabić na słupek pięknego motyla... Odpowiedz