Życie jest jak jaz­da po­ciągiem. Wsiadasz, od­najdu­jesz z góry przydzielo­ne: przedział i miej­sce, spędzasz czas ze współpa­sażera­mi. Za szybą widzisz umy­kające ci przes­trze­nie i przyglądasz się, ale po­ciąg jedzie tak szyb­ko, że choćbyś chciał, nie uchwy­cisz wszys­tkiego. Odpowiedz

Nig­dy nie jest za późno, by na stac­ji złych zdarzeń złapać po­ciąg os­tatni i do­jechać do marzeń. Odpowiedz