"Garść jesiennych melancholii przyniosłam ze spaceru. W kryształowym wazonie zasnęły zwieszając głowy. To nic że cisza dzwoni jak krople deszczu o szyby... Wyciszona oglądam karty niosące wspomnienia miejsc, ludzi, czasu... Tak, jak wspomnienie lata niosą moje melancholie w wazonie".../Anna Maria Michalik/ Odpowiedz

Ciche, spokojne i uśmiechnięte, wśród wspomnień żyją. Czasem się przyśni ktoś z ich młodości. Choć wszystko więdnie, w pamięci został jak bukiet liści. Odpowiedz

Najlepsza część życia ludzkiego to małe, bezimienne i zapomniane akty dobroci i miłości. /W. Wordswort/ Odpowiedz