Jakże dziś pięknie świeci słońce. Spójrz na cudowny, jasny promień, który powietrze tnie pachnące, między drzewami drżąc jak płomień. Niezwykłym blaskiem cień ozłaca, muska swym ciepłem ziemi skrawek, po zimie życia chęć przywraca, i światłem karmi młodą trawę. Odpowiedz

Nie chce nicze­go na chwilę, na parę pięknych chwil... pot­rze­buję sta­bili­zac­ji, żeby w końcu było pięknie każde­go dnia, żeby codzien­nie świeciło dla nas jesienne słońce. Odpowiedz

Cza­sami z życiem jest jak z je­sienią ... wiatr w oczy, deszcz roz­paczy, zes­chnięte nadzieje i pożółkłe myśli ... Odpowiedz