Ale przyjmij, Panie, ten podziw, który się w sercu zrywa, Jak zrywa się potok w swym źródle - - znak, że stamtąd przypłynie żar - i nie odtrącaj, Panie, nawet tego chłodnego podziwu, który nasycisz kiedyś kamieniem płonącym u warg - Odpowiedz

Z żalem wtedy coś jak potok górski umyka, że się znowu płakać chce, czy do serca można cofnąć nie spłyniętą jeszcze łzę? Odpowiedz