Wojciech Kudyba Szlak kamienisty Jeśli wybrać źródło szło się po stopniach mroku Zbigniew Herbert Nie była to zwykła droga - kręta, kamienista Z dzikim czosnkiem, rdestem, kolorami ochry W gęstych borówkach, psiarkach, z drozdem i obłokiem Pomiędzy bukami, przysypana liśćmi Nie był to szlak utarty, ciągle w innym miejscu Niż powinien: w ściółce, z drugiej strony lasu Za wodą, za zieloną skałą, zimnym źródłem Otoczony zapachem mgły, ustronny Ukryty Zawsze przed nami - pod dachem dmuchawców W chaszczach chabrów - jak gdyby błądzenie Nie zostawiało śladów, jakby deszcz czterdziestodniowy Za każdym razem wszystko zmywał I chował się w górze. Szliśmy zawsze od nowa - górą, dołem, górą Wśród niebezpieczeństw, krakań, puchania puchaczy Tam, gdzie było jaśniej, gdzie wśród mrocznych gęstwin Coś świeciło. Zawsze po raz pierwszy. Odpowiedz

Życie...czemu nie wystawiasz dożywotnej gwarancji na Miłość...P.... Zdrowie i Szczęście? Po co tak pędzisz? Czy za kolejnym zakrętem masz coś dla mnie ,jakąś miłą niespodziankę czy sypniesz mi piaskiem w oczy? Dokądkolwiek biegniesz wiedz jedno...chciałabym byś było choć trochę łatwiejsze.../z netu/ Odpowiedz

Wspaniały widok... Odpowiedz