Raz pewien pan (nie powiem skąd) Zakochał się w Wiosennej Pani. Trafił go z nagła jakiś prąd I już był gotów umrzeć dla niej. Nie dała jemu większych szans. Niewiele uszczknął z maja, kwietnia, A że w miłosny popadł trans Już go kusiła Pani Letnia. Lecz gdy go znużył letni skwar Z ulgą powitał ciepły wrzesień I spadł na niego nowy czar, Jaki przyniosła Pani Jesień. Gdy opustoszał z jabłek sad, Zniknęły z pola wszystkie wrony, On już w ramiona Zimy wpadł Nawet tym bardzo nie zdziwiony. I jak mam Tobie wierzyć, gdy Mam w swej pamięci tego pana? Czy chociaż stały będziesz Ty - Mój wielki znaku zapytania.... Odpowiedz