Płynie Wisła, płynie, Po polskiej krainie, po polskiej krainie. Zobaczyła Kraków, Pewnie go nie minie. Zobaczyła Kraków, Pewnie go nie minie. Zobaczyła Kraków, Wnet go pokochała, wnet go pokochała. A w dowód miłości Wstęgą opasała. A w dowód miłości, Wstęgą opasała. Chociaż się schowała W Niepołomskie lasy, w Niepołomskie lasy. I do morza wpada, Płynie jak przed czasy. I do morza wpada, Płynie jak przed czasy. Odpowiedz

U stop Czantorii To wlasnie tu, to wlasnie tu jest moj rodzinny dom W dole srebrzy sie Wisla wsrod zielonych lak Tu jest moja ojczyzna, tutaj rodzinny moj dom W dole srebrzy sie Wisla wsrod zielonych lak Tu jest moja ojczyzna, tutaj rodzinny moj dom Odpowiedz