Moje oczy bolą... Łzy przestały płynąć... Ale smutek został... Chcę odejś daleko... Ale co mi z tego... I tak zostanie ból... Chcę iść do aniołów... Lecz i tam ubolewam... Bo jesteś mpim aniołem... I nawet gdy odejdę... Smutku nie zostawię... Bo tam codziennie będę Cię widzieć... Nie ma leku na miłość... Ani na złamane serce... Więc będę chorować wieki... Odpowiedz

Nie jesteśmy aniołami Autor: niedoceniona Tak to my, to my jesteśmy oszustami, tymi, których się poniewiera i łapie za kołnierz skazując do kąta i się za nich modli, tylko bez różańca, bez zbędnych końcówek i zdrobnień. Modli się za nich z lekkim podmuchem nadziei na lepsze jutro bez nas... Jesteśmy ludźmi, a jednak nie pochodzimy od małp, nie narodziliśmy się z miłości. Ludźmi, bo posiadamy ręce, które zatrzymują brutalnie serce poduszką z dzieciństwa. My tylko, pomagamy rozwiązywać problemy w najmniej bolesny sposób. Odpowiedz

Nie każdy anioł miewa skrzydła.( Z Neta) Odpowiedz

"Są dni pełne radości, szczęścia i uniesień. Ale są też inne - pełne zadumy i smutku. I taki jest listopadowy dzień, kiedy to przychodzimy na cmentarze, zapalamy znicze, wzdychamy, tęsknimy i... odchodzimy. Niestety, życie ma swój początek i swój koniec. Tylko od nas zależy, co ocalimy i o czym będziemy pamiętać..." Odpowiedz