Lubię ciszę wieczorną mojego balkonu, wesołe ćmy tańczące przy lampie w ogrodzie; lubię gwiazdy, co złotem nad dachami płoną i odbicie księżyca w granatowej wodzie. Lubię tajemną ciemność wzgórza z modrzewiami, szum wiatru wśród gałęzi, zapach ściętej trawy; jarzębinę, co ze mną dzieli się myślami, siwego brzegu pejzaż zamglony i łzawy. Lubię to moje miejsce - bożym planowaniem przeznaczone, nadane - w cudnym kątku ziemi. W serce serdecznym piórem zostało wpisane - widok z okna się w świata widzenie przemienił. Odpowiedz