nie kocham go, nie kochałam i nie mialam ta­kiego za­miaru.. nie dos­tał mo­jego ser­ca. Odpowiedz

Władał czy­nem zgniłej latorośli. Na dru­gi dzień umierał na serce ze wstydu. Po to by zmar­twychwstać jakoś bez po­wodu.Ja­koś bez celu.. Zag­rać ko­medię uda­nego życia.. Odpowiedz

Przed tym, co człowiek czu­je wewnątrz siebie nig­dy nie uciek­nie. Głosu włas­ne­go ser­ca w żaden sposób nie da się uciszyć. Mi­mo prób, mi­mo roz­cza­rowań każdy ma głęboką nadzieję na zmiany, które uczy­nią świat lep­szym, bar­dziej zro­zumiałym. Prob­lem po­lega na tym, że nie każdy ma siłę, by wal­czyć i sta­wić czoła prze­ciw­nościom na­pot­ka­nym na drodze. Odpowiedz

Cóż o mężczyz­nach wiecie - Wy " ro­man­tyczne " ko­biety . Czy w nim tyl­ko twar­de ser­ce , czy także dusza poety ? Odpowiedz