Uśmie­chnij się, bo prze­cież to Twój uśmiech słońcem błyszczeć chce! I on roz­ci­na sobą zło Jak króla elfów złamany miecz Odpowiedz

nie chcę spać boję się spot­ka­nia z tobą jak upiór pow­ra­casz w każdym mrug­nięciu za­nosząc się śmie­chem nad duszą staczającą się w obłęd miłości bez spełnienia będąc stalowym mieczem po­mału by nie za­bić a za­dać wie­czny ból aż do końca świado­mości upad­ku kończące­go mar­ny żywot błagające­go o śmierć Odpowiedz

Każda chwi­la to je­den spektakl. Nies­te­ty naszą scenę przysłoniła kur­ty­na smut­ku. Odpowiedz