Cierpienie, gniotąc nas, człowieka zmienia w głaz.

Nie pchaj głazu pod górkę tylko dlatego, że możesz.

Nasze serca nie są z kamienia. Kamienie mogą kiedyś rozsypać się w proch. Mogą stracić kształt. Ale serca się nie rozsypują. Są pozbawione kształtu, możemy je sobie wiecznie przekazywać, czy są dobre czy złe.

Bądź dobrą rzeką. Gdy staną ci na drodze nieprzyjazne skały - opłyń je. Gdy napotkasz wyniosłe góry - wymiń je. Gdy stracisz grunt - spadnij radosnym wodospadem w dół. Gdy napotkasz bagna - nie zgub się. Gdy nastanie mroźny czas - okryj się płytą lodu i płyń spokojnym nurtem dalej.

Nie schylaj się po kamień, którym cię uderzono. Idź dalej.

Miłość nie stoi w miejscu, nie czeka jak kamień; trzeba ją stworzyć, jak chleb, przez cały czas trzeba ją stwarzać na nowo.

Potykamy się nie o góry, ale o kamyki.

Najlepszy jest ten, kto jest jak kamień. Nie musi nawet dobywać miecza, i bez tego wszyscy wiedzą, że jest niepokonany.

Mądry nie potyka się dwa razy o ten sam kamień.

Kamienie są częścią przyrody, a jednocześnie osadami naszej pamięci, świadkami wydarzeń – skamienieliną uczuć.