A kiedy podkradnę promienie... A kiedy podkradnę złociste promienie, słońcu co ma ich w nadmiarze. I kiedy poproszę o zieleń soczystą Natura mi hojność okaże. Rozłożę na palecie wszystkie barwy lata, a płótno w sztalugi oprawię. Potem ramę naszykuje srebrną I pędzel z promieni szybko sobie sprawię. I jednym pociągnięciem lato wskrzeszę znowu. Rozbłyśnie milionem barw. Błękitem się będzie wylewać z za ramy. Zielenią soczystą traw trwać. Konwalią zapachnie i słodką czereśnią. Zatrzymam zefirka co gna. Rozkołyszę drzewa melodią radości . A ptaków śpiew wypłynie zza ram. /net/ Odpowiedz

Szkoda, że w tym roku się spóźniły... Odpowiedz

Delikatne i pachnące. Odpowiedz

Cudownie pachną... Odpowiedz

Majowe konwalie. Odpowiedz