Letni wiatr... Obudził się poranny wiatr on wstaje kiedy nocka ziewa przeciągnął się i lekko wpadł w uśpione jeszcze drzewa. poruszył delikatnie listki gałęzie lekko rozkołysał do ptasich gniazd zaglądnął i skowronka śpiew usłyszał... zatrzymał się na chwilę, by codziennej nabrać wprawy i lekko, płynnie zniżył lot bo czas już budzić trawy i kwiatom z liści rosę strąca żeby napiły się przed dniem i w nurt strumienia lekko dmucha żeby nie zmorzył go znów sen i zbiera piękną woń poranka i śpiew skowronka co się zbudził i biegnie do otwartych okien by pięknem lata budzić ludzi. Bądź niczym tra­wa, gdy wieje wiatr. Słabość jest siłą, co chro­ni twój świat. Magdalena Czapińska Odpowiedz