Myśli moje, śnieg przyprószył , Tak, że dostrzec jest je trudno Może z wiosną śnieg stopnieje, Myśli wyjdą w przestrzeń ludną. Śnieg oczyści je odkurzy, W jakieś strofy je ułoży, Te ładniejsze ktoś przeczyta, A praktyczne w życie wdroży. Byle całkiem nie uciekły, Nie rozpędził ich wiatr srogi, Nie uwięzły w jakimś korku, Albo nie zmyliły drogi. Śnieżnobiały zaś krajobraz, Choć mozołu nam przysparza, Ma uroki które cieszą, Bo w nich piękno się wyraża.... Odpowiedz