Krok po kroku Życie przypomina Potykanie się błądzenie. Gdy zstępuję z obłoków Na ubity grunt Czuję gęstą smugę powietrza Wypełnionej nicości. Błędnych korytarzy Niedotrzymanych słów Nadzieja Słowo zapomniane Okryte powłoką Grudek codzienności Wymyka się szparą. Nie domkniętych drzwi Wyzwala radość stąpania Po nie przebytym szlaku. Cezary Lipka Odpowiedz

Śnieg kry­je dużo nies­podzianek, które wychodzą na wiosnę Odpowiedz

Trzeba żyć bez względu na to, ile razy runęło niebo. Odpowiedz