Przy drodze w szczerym polu stoi KAPLICZKA WIOSKOWA a w niej skromnie ubrana MATKA BOŻA RÓŻAŃCOWA. W upalne noce żniwne u schyłku dnia każdego kiedy słońce na zachodzie kryje się za drzewa, wtedy świerszcze zaczynają NIESZPORY ŚPIEWAĆ. A gdy cicha noc zapada mgły welonem ścielą pola MATKA BOŻA w mgieł osłonie wychodzi na złote łany, aby w cichej błogiej ciszy BŁOGOSŁAWIĆ LUDZKIEJ PRACY . Pod stopy MARYI się chylą w pokłonie złotych zbóż kłosy tylko rumiany i chabry kolorowe torują ścieżki PANI PÓL NIEBIOS KRÓLOWEJ. Czerwone maki polne cisną się pod Jej stopy i szkarłatnymi płatami zdobią Jej skromne szaty. Idzie MARYJA przez pole do SWEGO SYNA na KRZYŻU idzie, zatroskana, nieboga pełna żałości i bólu. Powoli cichutko stąpała a kiedy pod KRZYŻ już doszła zapłakane oczy MATCZYNE do BOGA OJCA uniosła, Odpowiedz