Kwiecień plecień, nicpoń wielki, przywdział surdut,spodnie w kratkę i do wiosny się uśmiecha, chodź kochana, chodź na randkę. ! Ubrał też zielone szelki i kapelusz z czaplim piórem, wbił przebiśnieg w butonierkę, i nałożył buty bure. Wiosna tylko nań spojrzawszy, filuternie oczka mruży, młodzian rosły i zadbany, do zabawy niechaj służy. Odpowiedz

Małgorzata Hałyszyn-Dygas Przebiśniegi Pokryte białymi drobinami rzęsy maszerują wierzchołkami drzew. Przesuwając nieśmiało lekki puch potykają się o tajemnice młodości. W miękkiej zaspie migocą wspomnienia. Wyjdą na spacer z bukietem przebiśniegów, kiedy stopnieje płaszcz obojętności. Odpowiedz

Nie ma nic słodszego na świecie nad miłość, a jednak ludzie zbyt często przez nią gorzko płaczą. Odpowiedz