Stanisław Baliński Polskie lasy Gdybyście mówić chciały, lasy zielone, polskie, gdybyście mówić umiały, Bory Tucholskie, Puszczo Jodłowa, Kampinosie, Zamojszczyzno - niosłyby się po rosie salwy w waszych słowach i szept ostatni: "Dla Ciebie, Ojczyzno...". Drgałyby wasze drzewa, jak napięte struny, nutą partyzanckich pieśni, komendą: "Lewa", grzmotem, jakby waliły pioruny, jękiem, co niósł się boleśnie w daleką, rodzinną stronę, gdzie ściany zostały swojskie. Lasy zielone, polskie, niech się wasz liść kołysze nad tysiącami miejsc, gdzie wrzos ma barwę inną - już na zawsze. Otulcie partyzancki los w dywany liści najłaskawsze, opatrzcie watą miękkich mchów, otoczcie tchnieniem zielnej woni, i choć nie znacie naszych słów nućcie tym, którzy wśród ustroni waszych zostali - piosenkę cichą także i od nas, po wsze czasy. Odpowiedz

Czas powrotów Tadeusz Chmielewski Buty całkiem przemoczone Na nic się nie zdadzą komu Plecak stary, płaszcz dziurawy Czas powrotów, czas powrotów Takie tu lasy i takie drzewa Bezdroża, że nie śniło się nikomu Coś we mnie tańczy, coś we mnie śpiewa I jeszcze nie chce mi się wracać do domu Resztki chleba na kolację Smalec z puszki przesolony Mama w domu czeka z plackiem Czas powrotów, czas powrotów Takie tu lasy... Odpowiedz