Sergiusz Jesienin Klonie mój opadły, klonie oszroniony! Dlaczego się kłaniasz śnieżycy szalonej? Albo coś zobaczyłeś, albo usłyszałeś? Po prostu na spacer za wieś poszedłeś. I jak pijany dozorca, który wyszedł na drogę, Utonął w śnieżnej zaspie i odmroził nogę. Ach, i ja teraz jakiś taki nieodporny jestem, Nie dojdę do domu z przyjacielskim gestem. Tam spotkałem wierzbę, tam sosnę widziałem. Tam o letniej zamieci pieśni im śpiewałem. Zdawało mi się, że sam byłem takim klonem, Tylko nie opadłym, a zawsze zielonym. I utraciwszy skromność, pijany siedziałem, I jak cudzą żonę, brzozę obejmowałem. Odpowiedz

Nadzieja jest rośliną trudną do wyplenienia. Można nie wiem ile odrąbać gałęzi i zniszczyć, a zawsze będzie wypuszczać nowe pędy. (Isadora Duncan) Odpowiedz