Greta Garbo i Ramon Novarro

W czarno białym kinie jest coś magicznego coś czego nie mają obecne produkcje w kolorze ... może i są bardziej widowiskowe , ale gdy patrzyło się na tamte filmy było to coś więcej niż 2 godzinna przygoda z popcornem i napojem ciężko opisać słowami , ale czuło się coś innego jakby namiastkę prawdziwej sztuki i kontaktu z przesłaniem reżysera zawartym w produkcji ... piękne czasy i niesamowity klimat :)