Tacy, co o sobie zapomnieć gotowi aby drugiemu ulżyć w cierpieniu spieszą by wiarę w człowieka odnowić za tych dziękuję przed Tobą w kościele w wielkim skupieniu. Odpowiedz

Gdzieś w maleńkim serca kąciku, w człowieku wiara się kryje. Choć siebie niepewna i słaba, to jednak trwa i wciąż żyje. Jak motyl krucha i delikatna, każdej chwili odlecieć gotowa. Nie trzeba wiele by ją spłoszyć. wystarczy jeden gest i słowa. Bywa też czasem, że łzę uroni, gdy smutku dokoła jest za wiele. A gdy nad głową słońce świeci, znowu na życie patrzy śmielej.../z netu/ Odpowiedz