"Była to złota, dojrzałością pachnąca jesień. Najpiękniejsza z pór roku, zadumana pogodną zadumą zrozumienia i ciszy, wspaniała w mądrym uśmiechu do opadających z niej złotych i purpurowych liści, w uśmiechu do przemijającego porywu wiosennej młodości i rozkwitu lata. Najmądrzejsza z pór roku, zapatrzona w głębię tajemnic natury, spokojna, że znowu przyjdzie kwiecisty szych wiosny i znowu bujna radość lata, by przygotować jej odwieczny powrót... ...z,Ostatnia brygada" Odpowiedz

*Zanurzyć się w jesień głęboko.Nurzać się bez końca w złocie Nie zazdrościć swobody obłokom.Poszukać radości w jesiennej słocie. Poszukać rudych ogrodów jesieni.O Odpowiedz