Czarne mapy Ani orszak kamieni ani oklaski wiatru nie powiedzą ci nigdy, że oto już dotarłeś. Nie powie ci tego morze, co czci jedynie odjazdy. Nie powiedzą ci góry ani ginące miasta. Nic ci nie powie, gdzie jesteś. Każda chwila to miejsce, w którym jeszcze nie byłeś: jesteś tu po raz pierwszy. Możesz iść w przekonaniu, że idziesz otoczony blaskiem jakiegoś światła. Ale jak masz to stwierdzić? „Teraz” zawsze jest ciemne. Jego mapy są czarne, wyrastają z nicości i wznoszą się powoli ku własnemu istnieniu, opisując jedynie swoją drogę, nie naszą, pustkę, jaka tam zieje, i smętny, beznamiętny, nieodwołalny jej kres. W tym ruchu są jak oddech. A gdybyś chciał je zbadać, odkryjesz, lecz za późno, że nie ma tam nic z tego, co – jak ci się zdawało – dotyczy ciebie. Nigdzie o tobie nie ma nic. Nie ma twojego domu ani żadnych przyjaciół, czekających na ciebie, i nie ma żadnych wrogów, liczących twoje wady. Odpowiedz

Gdziekolwiek zapragniesz ujrzeć oblicze Boga, tam je zobaczysz. - Paulo Coelho Odpowiedz

tak so­bie sie­dzie i pat­rzę, piękne niebo zachód słońca... pros­te ra­dos­ne rzeczy i ta wszech obec­na cisza kiedy zasypiam ( Z Neta) Odpowiedz