"Przez strumień z brzegu do brzegu; gdzie potok wstrzyma ją w biegu, na góry łączką się wspina i postać przybiera sielską, strojąc się w trawę i zielsko, i kwiaty do swego wianka wplatając ręką niedbałą... A dołem, skryta pod skałą, z marmurowego wciąż dzbanka czysta najada swe fale, w przejrzystym sączy krysztale i strąca potok z urwiska... To Kościeliska!" /A. Asnyk/ Odpowiedz