♑ Świerk, co pod poduszką śniegu zwiesił ramiona i brzozowy listek, jak proch zwarzony grudniem. Dzień siny z zimna, co przed czasem kona, chyląc swą głowę do snu tuż, tuż... po południu ♑ /Z. Szydzik/ Odpowiedz

Ty, który drzewa wymyśliłeś dla nas, a żaby nauczyłeś nocnego kumkania - odwróć dziś, proszę, od nienawiści moje serce, moje oczy, moje myśli... Odpowiedz