Zbieramy kasztany, robimy w nich dziurki, a wtedy je można nawlekać na sznurki. Tak robi się lejce, naszyjnik z korali. Kasztany, kasztany będziemy zbierali. -Władysław Broniewski Odpowiedz

Cudowny uśmiech jesieni w kasztany piękne się zmienił czerwienią ubarwił listeczki na grzybkach zostawił kropeczki W złocistym promyku słonka po trawach lasach się błąka usłyszeć go nawet możesz gdy wiatr słodko szumi na dworze Ach ten uśmiech jesieni odkrywa kolory zieleni roziskrza się w purpurze całus zostawia na chmurze Odpowiedz

Kasztany w jej drodze śpiewały pieśń śliczną, białą, przejrzystą I te wszystkie kwiaty uczyniły z niej porę cudną, słoneczną i duchowo czystą Odpowiedz

De­finic­ja optymizmu: I choć dos­tała moc­ne­go kop­niaka od lo­su, z błys­kiem w oku ra­dowała się z pier­wsze­go kaszta­na tej je­sieni. ''Bo kto się nie uśmie­chnie na wi­dok pier­wsze­go kaszta­na pod drzewem?'' Odpowiedz

Skradłem je­sieni kaszta­ny żeby po­daro­wać je Tobie Odpowiedz

De­finic­ja optymizmu: I choć dos­tała moc­ne­go kop­niaka od lo­su, z błys­kiem w oku ra­dowała się z pier­wsze­go kaszta­na tej je­sieni. ''Bo kto się nie uśmie­chnie na wi­dok pier­wsze­go kaszta­na pod drzewem?'' Odpowiedz

Hej, a kto to taki? Kasztaniaki! Odpowiedz

"Kochany, Kochany. Lecą z drzewa jak dawniej kasztany. Wprost pod stopy par roześmianych. Jak rudy lecą deszcz" (E. Górniak) Odpowiedz

" Lśniący ,gładki kasztan i miło mieć go w ręce.Schowam do kieszeni-przyniesie mi szczęście.'' Odpowiedz