Cza­sami wys­tar­czy jed­no spojrzenie w tym sa­mym kierunku al­bo wspólny spa­cer alejką w parku by ktoś nie poczuł się samotny… Odpowiedz

Och, jak bar­dzo kocham dni,który­mi mogę po pros­tu ba­wić się w głowie. Tak błaho , tak cicho stąpam po niebie. Tak leżąc ,czas tra­cić . Jed­na, mała myśl w kącie og­romne­go,pus­te­go po­koju marzeń. Długie,sa­mot­ne uspokojenie... Odpowiedz