Co wieczór, gdy wszystko cichnie układam słowa w bukiety. Chociaż tak bardzo się staram, one nie pachną, niestety. Wiatr w nich szepce lub strumień, co po kamieniach biec musi, bo lato wkładam w nie ciepłe. Czyniąc od chłodu unik. /M. Polak/ Odpowiedz