Przep­raszam! Choć wiem, ze to ziaren­ko na pus­ty­ni - które­mu na­wet ja nie dorównam swej wiel­kości.. wy­bacz mi .. Wy­bacz Panie zamku i Dos­ko­nałości. I naj­bar­dziej .. naj­bar­dziej mi wstyd, że nie ma ta­kiego słowa.. nie ma nic, co mogłabym zro­bić, od­ku­pić swych win. Odpowiedz