Szukajmy szczęścia, w każdej chwili naszego życia. By nie zapomnieć jaką przyjemnością jest, mieć uśmiech w oczach.

Spotkaj na swej drodze. Kogoś kto przyciągnie cię spojrzeniem. Zbliży uśmiechem, dotknie słowem. I obejmie sercem. I poda to wyśmienite wino.

Jeśli uważasz , że jesteś jak samotne drzewo. To nigdy nie zapominaj ile radości, może sprawić twój cień. Jakim schronieniem mogą okazać się twe konary. I jak ważne dla innych, są twoje korzenie .

Niech na każdym stole, bukiet kwiatów stoi. Kształtem, barwą, wonią, nasze serca koi.

Kochajmy więc kwiaty i cieszmy się nimi. Od pierwszego dnia wiosny. Do ostatniego dnia .

Najwspanialsze piękno świata. Podarował nam Bóg w kwiatach. Kwiat nam zawsze towarzyszy. Od krzyku narodzin. Aż do śmierci ciszy.

A kiedy słońce chylić w zachodzie. Po naszych wspólnych ścieżkach chodziła. Pośród zapachu kwiatów w ogrodzie Czerwone róże tęsknotą pieściła.

Nie zrywasz rumianków i wianków nie splatasz. Zniknęło z twych oczu, ciepłe tchnienie lata.

Aż wreszcie dotrze na swoją górę. By za całokształt otrzymać burę. Więc pod tę górę pnij się powoli. Uchwycisz piękno. Nawet w niedoli.