Tu dąb wznosi się ku górze, A konary jego duże, Harde, twarde i wiekowe Z chmurą wdają się w rozmowę. Na nim gęsty liść szeleści, Krążą o nim opowieści, Że kto w jego śpi obrębie, Ten już wszystko wie o dębie./Jan Brzechwa/ Odpowiedz

Drzewa są po prostu piękne, potrzebują tak niewiele, bo słońca, deszczu… a od nas szacunku. Odpowiedz