"Zmierzch zawsze przypomina wstrzymanie oddechu przez Boga; moment, w którym czas staje w miejscu." - Emilie Richards Odpowiedz

Nie chciałem kamienia wziąć. Zbyt długo we mnie waży się ból, zrazu przyjęty dość słabo - waży się w wyobraźni i toczy z wolna jak mól, jak rdza zużywa żelazo. Ach, wypłynąć z nurtu ukrytego i przejść poza bólu przedsmak! Jest życie, proste i wielkie - jego głębia nie kończy się we mnie. Rzeczywistość bardziej jest wspaniała niźli bolesna. Zrównoważyć to wszystko nareszcie gestem dojrzałym i pewnym! Nie wracać po tyle razy, lecz iść i dźwigać po prostu w równym odstępie godzin tę całą subtelną strukturę, która w granicach mózgu tak łatwo przemienia się w rozstrój, a sama w sobie zmęczeniem jest bardziej niż bólem. I może bardziej być z Nim niż z sobą tylko, bardziej być z Nim - odsunąć grozę spraw na tyle, by wystarczał zwyczajny czyn. Odpowiedz

Każdy swej ziemi winien jest surową pamięć co będzie stać na straży prawdy i sumienia w alei zasłużonych pośród złotych liter niechaj nikt dziejów Polski już kłamstwem nie zmienia To ostatni stopień przed progiem wieczności niech zatem cisza śmierci bohaterów strzeże nam zostanie wiara w honor i Ojczyznę a tym co Cię kochali pamięć i pacierze Każdy swej ziemi winien jest kropelkę potu i jedną chwilę trudu i kropelkę krwi nim nas ziemia przetrawi zanim zapamięta komu winna jest pamięć po ostatnie dni. Odpowiedz

Każdy swej ziemi winien jest kropelkę potu i jedną chwilę trudu i kropelkę krwi, nim nas ziemi przetrawi zanim garścią prochu los nas rzuci i zamknie do wieczności drzwi. Te kropelki zostaną w krwiobiegu pokoleń ocalonym słowem pamięcią korzeniem, jak kamienie składane na szaniec Ojczyzny co wrastają w tę ziemię pod polskim imieniem. Budowanie przyszłości to jest trud śmiertelny gdzie kamień wrasta w słowa a słowa w kamienie, i nie ma innej drogi jak za cenę życia którą wszyscy składamy po ostatnie tchnienie. Odpowiedz

Nic tak nie ukołysze jak cisza. Odpowiedz

Każda zi­ma w naszym życiu uczy nas pielęgno­wać piękno wiosny. Odpowiedz