KRAJOBRAZ ZIMOWY Rogaty kasztan szadzią okryty, uśpiony na skraju cichego parku stoi mgławistym szalem spowity, a sopel zbłąkany na jego karku. Małej drożyny zniknęły ślady, pod śniegiem opadłe liście się skryły, wiatrem wzniesione białe okłady zawiane na tafli lodowej bryły. Gwiaździste szyby odbite w mroku, malarzem chłodu kształty zdobione, w porze jedynej z całego roku do drzwi kołaczą blaski zemdlone. /Janusz Czerwik/ Odpowiedz

Nigdy nie pal za sobą mostów, nie możesz być pewien która drogą będziesz zmuszony wracać. Odpowiedz

"Cicho, cichuteńko śnieg bielutki prószy. Wolno, wolniuteńko pokój wlał do duszy. Cały świat ten pokrył swym całunem białym, cały świat, się zdaje dobrym, doskonałym." Odpowiedz

Zimowy piękny wieczór... Odpowiedz