Płyną po niebie białe obłoki. A wiatr uparcie rozwiewa włosy. Nisko kłaniają się oziminy. Wkrótce rozwiną swe pierwsze kłosy. Chociaż pogoda dziś figle płata. I czasem chłodnym deszczem zaskoczy. Lecz mimo wszystko pięknie jest wiosną. Cudna przyroda zachwyca oczy. Słońce się zniża ku zachodowi. Już za horyzont wkrótce odpłynie. Zegna się ze mną złotym promykiem. Jutro tu wrócę gdy noc przeminie. Odpowiedz

Najpiękniejsze kwiaty giną, w tłumie niezliczonych chwastów. Odpowiedz