Jak namalować ciebie z oddali srebrzystą gwiazdką, co w płatku śniegu topi się szybko między palcami, czy pędzlem mrozu, doprawdy nie wiem. Jak mam rysować, gdy pszczele roje śnieżynek w bieli tańczą z wiatrami, już zmierzch zamyka dzienne podwoje, lodowy portret szkicuje pamięć. Jak je rozpoznam, gdy zimną nocą zapuka do mnie śnieżne marzenie. Czy będzie miało z obrazu oczy i takie ciepło, co mnie ogrzeje. Autor: Biala dama Odpowiedz